Śruby klasy 12.9 należą do grupy wysokowytrzymałych. Elementy te charakteryzują się wyjątkowymi właściwościami fizycznymi i mechanicznymi. Od innych śrub odróżnia je m.in. większa twardość i wytrzymałość na rozciąganie. Warto zatem zgłębić temat i poznać, czym dokładnie cechują się śruby tego typu. Zapraszamy do lektury dalszej części wpisu.
Materiał i twardość
Podstawową cechą wyróżniającą śruby klasy 12.9 jest materiał wykonania oraz odpowiednio wysoka twardość. Do ich produkcji wykorzystywana jest wysokojakościowa stal z dodatkiem stopów, takich jak chrom, molibden czy wanad. Przekłada się to na lepszą wytrzymałość mechaniczną i odporność na korozję. Twardość śrub tej klasy wynosi od 38 do 44 HRC w skali Rockwella.
Wytrzymałość na rozciąganie
Drugą istotną cechą śrub klasy 12.9 jest wysoka wytrzymałość na rozciąganie. Parametr ten, wyrażany w jednostkach MPa (Megapaskal), określa maksymalne obciążenie, które materiał jest w stanie znieść przed zerwaniem się. Śruby 12.9 charakteryzują się wytrzymałością na rozciąganie wynoszącą 1200 MPa.
Granica plastyczności
Granica plastyczności to wartość obciążenia, powyżej której materiał nie wraca do pierwotnego kształtu po odciążeniu. W przypadku śrub klasy 12.9 wynosi ona 1040 MPa, co oznacza, że elementy te są w stanie znieść znaczne siły bez trwałego odkształcenia.
Wytrzymałość zmęczeniowa
Wytrzymałość zmęczeniowa to zdolność materiału do wytrzymywania wielokrotnych cykli zginania i skręcania bez pęknięcia lub zerwania się. Jest to istotne kryterium szczególnie w przypadku śrub stosowanych w konstrukcjach narażonych na drgania lub dynamiczne obciążenia. Śruby klasy 12.9 cechują się wysoką wytrzymałością zmęczeniową.
Wybór śrub klasy 12.9 to gwarancja trwałości i odporności na różnorodne obciążenia. Dzięki wysokiej jakości materiału oraz zaawansowanym właściwościom fizycznym i mechanicznym są one idealnym rozwiązaniem dla wielu branż, w których niezawodność łączników ma kluczowe znaczenie.
